تعامل یا تقابل با نماینده مردم پلدختر و معمولان در مجلس! مسئله این است.
به گزارش ” گفتارما“، جمله طلایی حضرت امام خمینی(ره) که فرمودند: (میزان رای ملت است). منشوری بلندی ست که عمق اعتقاد و اندیشه معمار کبیر جمهوری اسلامی ایران را به رای مردم نشان می دهد. با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷، مقبولیت امام خمینی(ره) در میان مردم مسلمان ایران بر همگان روشن […]
به گزارش ” گفتارما“، جمله طلایی حضرت امام خمینی(ره) که فرمودند: (میزان رای ملت است). منشوری بلندی ست که عمق اعتقاد و اندیشه معمار کبیر جمهوری اسلامی ایران را به رای مردم نشان می دهد. با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷، مقبولیت امام خمینی(ره) در میان مردم مسلمان ایران بر همگان روشن و هویدا بود. بروز و ظهور این مقبولیت در شرکت مردم در راهپیمایی ها به نمایش گذاشته می شد. همه می دانستند که ملت ایران حاضرند که هر نوع حکومتی را که امام پیشنهاد کند می پذیرند، اما با این حال، امام خمینی(ره) پیشنهاد برگزاری رفراندوم دادند تا مردم نظر و رای خود را در مورد جمهوری اسلامی اعلام نمایند. علاوه بر این در طول هشت سال دفاع مقدس برگزاری هیچ انتخاباتی حتی یک روز به تعویق نیفتاد، این موارد بیانگر آن است که بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران، رای مردم را تشریفاتی و تزیینی قلمداد نمی کردند. در نظام جمهوری اسلامی ایران فلسفه تمام میزهای قدرت و همه مدیریت ها، فقط و فقط خدمت به مردم بوده و هست. قدرت مسئولین و مدیران به میزان خدمت آن ها به مردم بستگی دارد. آن چه در جمهوری اسلامی ایران باعث انتقال قدرت و یا به عبارت دیگر انتقال میزهای خدمت می شود رای و نظر مردم می باشد که با مکانیزم انتخابات انجام و اعلام می شود. رای مردم از چنان اهمیتی برخوردار است که مقام معظم رهبری آن را حق الناس می خواند.
اگر امام خمینی(ره)، مجلس را در راس امور می داند به واسطه مقبولیتی است که وکلای مجلس از رای مردم دارند. اگر اعتقاد داریم که مجلس در راس امور است، پس نمایندگان آن نیز با پشتوانه رای مردم در راس قرار می گیرند، راسی که در جهت خدمت به مردم در پی حل مشکلات و امور مردم است.
کسانی که مدعی پایبند به رای مردم هستتد با کدام توجیه در مقابل وکیل مردم مانع تراشی می کنند؟ آیا می شود رای مردم را در سال ۱۳۹۲ به دولت تدبیر و امید مشروعیت زا بدانیم و برای موجه و مشروع جلوه دادن میزهای مدیریت ها به آن استناد نماییم ولی پیام و رای مردم شهرستان را در هفتم اسفند نادیده بگیریم؟ مردم شهرستان پلدختر و معمولان در هفتم اسفند سال ۹۴ به میزان خدمتی که توسط مدیران و مسولین شهرستان ارائه می شد رای مثبت ندادند و با رای خود اعلام کردند که خواستار تغییر هستند.
مسولین و مدیران استان لرستان و شهرستان پلدختر بایستی بدانند که منافع مردم پلدختر و معمولان فراتر از میزهای قدرت آن هاست و اگر این میزها و صاحبان آن ها در راستای خدمت به مردم هماهنگ و همراه نباشند و با وکیل مردم برای خدمت بهتر و بیشتر در تعامل نباشند پیامد آن فقط هدر دادن فرصت خدمت به مردم است و دود این تقابل به چشم مردم می رود.
بعضا برخی در مقام تئوریسین و قانون مدار وظایف نماینده را به وی گوشزد می کنند، اما بی خبر از آنکه نظارت نماینده بر امور در ارتباط تنگاتنگ ارائه خدمت به مردم است. نظارت نماینده بر امور در جهت سرعت و میزان خدمت به مردم است، بنابراین این حق قانونی وکیل مردم است که خواستار انتصاب مدیرانی کارآمد، مردمی و خدمتگزار باشد.
نماینده حق دارد در جهت روان سازی خدمت به مردم خواستار انتصاب مدیرانی باشد که در راستای اجرای برنامه های وکیل مردم حرکت کنند. مدیرانی که از جذب سرمایه گذار بخش خصوصی برای ایجاد کارخانه استقبال کنند، نه اینکه به خاطر تقابل با نماینده حاضر به ملاقات با آنان نشوند. آیا این اقدام در جهت حل معظل بیکاری شهرستان است یا در جهت حفظ میز قدرت؟
تقابل با نماینده ای که از توانایی چانه زنی بالا و لابی گری برای کشاندن سرمایه گذاران بخش خصوصی به شهرستان برخوردار است در کدام جهت است؟ جهت خدمت به مردم و حل مشکلات بیکاری جوانان؟ یا هدر دادن فرصت های خدمت؟ آیا مدیران شهرستان از پتانسیل ها و ظرفیت های صنعت توریسم و جذب گردشگری شهرستان اطلاع دارند؟ آیا تقابل با نماینده فرصت لازم را برای خدمت به مردم فراهم می کند؟
بیاییم کاری کنیم که آیندگان ما را به خاطر هدر دادن فرصت های خدمت سرزنش نکنند، اگر به رای مردم اعتقاد داریم فضای خدمت رسانی را به خاطر حفظ پست و مقام خویش آلوده نکنیم به جای تقابل، به صف خدمتگزاران مردم بپیوندیم و اگر منتقد هستیم با ارائه راهکار به پیشرفت امور کمک نماییم، اگر مخالف هستیم و مردم در هفتم اسفند به کاندیداتور ما اعتماد نکرده اند به نماینده ای که با رای مردم انتخاب شده است احترام بگذاریم و منافع عمومی مردم را فدای منافع شخصی و گروهی خود نکنیم، اگر پیشرفت، توسعه و آبادانی شهرستان را می خواهیم به منتخب مردم فرصت بدهیم تا گام هایی در این راستا بردارد.
محرومیت شهرستان، بیکاری جوانان، نبود کارخانجات صنعتی، عدم رونق صنعت توریسم و گردشگری و… از دردهایی ست که نسخه درمان آن ها را باید در همراهی، همکاری و تعامل مدیران و مسئولین شهرستان با وکیل مردم جستجو نمود. نمی شود مدعی مردم سالاری و احترام به نظر و رای مردم باشیم اما در عمل در تقابل با نماینده ای باشیم که توسط رای همین مردم انتخاب شده است. تقابل با نماینده مردم و مانع تراشی در مقابل انجام برنامه ها و طرح های ایشان، خروجی جز ایجاد رکود و ایستایی امور مردم نداشته و ندارد. به میزهای مدیریت فقط، به عنوان فرصت برای خدمت به مردم بنگریم. سیاست زدگی و سیاسی کاری مانع بزرگی در خدمت رسانی به مردم است. اگر فرصت های خدمت به مردم را هدر بدهیم آیندگان هیچ وقت ما را نمی بخشند. رای، نظر و پیام مردم را در هفتم اسفند سال ۹۲ را جدی بگیریم و برای درمان دردهای شهرستان پلدختر تعامل، همراهی و همکاری با وکیل مردم را انتخاب نماییم و این را بدانیم که چشم تیزبین مردم عملکرد ما را رصد می نماید، حتی اگر به اندازه عدم ملاقات با یک سرمایه گذار بخش خصوصی در شهرستان باشد. حتی اگر به اندازه ذره ای کارشکنی در انجام طرح ها و برنامه های وکیل مردم باشد و ……………
* گزارش تحلیلی از : خانم سبزواری
انصافا مقاله ای بسیار روشنگرانه حرفه ای وپخته بود که به نحو اکمل واحسن مقصود را رسانده بود.البته گویا توسعه ی شهرستان به اندازه میز عالیجناب ع.الف مهم نیست