با توجه به این تعابیر، تجمل گرایی به معنای میل و رغبت کردن به تجملات و توجه به ظواهر زندگی می باشد و نیز گاهی به جای آن ، کلمه «تجمل پرستی» به کار برده می شود که برای بیان مقصود گویاتر است و درجه وابستگی و بندگی تجمل پرستان را نسبت به وسایل لوکس، زینتی و تشریفاتی بهتر می رساند.