دفاع مقدس؛ میراثی گران بها برای تمام نسل هاست

به گزارش گفتار ما ۲۴، علی محمد نظری، فعال رسانه ای لرستان طی یادداشتی گفت: یاد و خاطراه همه شهیدان و ایثارگران و حماسه سازان ایران اسلامی در هشت سال دفاع مقدس را گرامی میداریم. در حد توانم تاریخ برخی از جنگ های مهم را مطالعه نموده ام. در این جنگ ها جدا از حق و باطل بودنشان یا انگیزه و خصوصیات حاکمیتی آنان،دو مورد بیش از همه توجه من را جلب کرد.

اول در عصر باستان و هنگام لشگرکشی اسکندر مقدونی به ایران که بدلیل آشفتگی حاکمیت در کشور،او بدون مقاومت خاصی به پیش می آمد؛اسکندر بدلیل آشنایی با محیط جغرافیایی ایران بزرگ،سپاه خود را از دو محور دشت و کوهستان به سمت تخت جمشید(پاسارگاد) هدایت می کرد. اما در هر دو محور آریو برزن(سردار و قهرمان نامی ایران)راه او را سد نمود و ضربات مهلکی را به او وارد کرد. آنچه که در تاریخ آمده این است که آریو برزن در حدود یک هفته مقاومت،شخصا فرماندهی جناحی را برعهده داشت که می دانست شخص اسکندر فرماندهی سپاه مقابل را بر عهده دارد برای اینکه با وی مبارزه کند،تا اینکه جان خود را در این مبارزه فدا نمود و آنگاه فرماندهی به خواهر او یوتاب رسید و او هم پس از یک مبارزه ارزشمند جان داد. سختی لحظه حماسی آن جنگ زمانی بود که پس از مرگ آریوبرزن و خواهرش،سپاه ایران بدون فرمانده ماند؛اما با این وجود حماسه ها خلق کرد گرچه پیروز میدان اسکندر بود.

دیگری، در جنگ جهانی دوم،زمان سقوط برلین(پایتخت آلمان)جوانان شهر برای دفاع از طریق سیستم فاضلاب از این قسمت شهر خود را به قسمت دیگری می رساندند و خلبانان آلمانی با هواپیما خود را به تانک های متحدین می کوبیدن تا با عملیات انتحاری از سقوط شهرشان جلوگیری کنند اما موفق نشدند.

جنگ تحمیلی و دفاع مقدس ما،بدلیل روح معنویت و تقدسی که شهیدان و مدافعان کشور بر رزم و حماسه خود دمیدند از یک ویژگی فوق العاده ای برخوردار است که مشابه آن را در طول تاریخ کمتر دیده یا خوانده ایم. تقدس دفاع ما تنها در این نبود که جبهه مقابل مجموعه ای از اتحاد کشورهای کوچک و بزرگ را در بر گرفته بود که با تمام توان وارد میدان کارزار گردیدند و بعد از هشت سال مقاومت نتوانستند حتی یک وجب از این خاک گهربار ایران عزیز را تصرف نمایند،گرچه برای مقدس بودنش همین مورد کافی بود.

تقدس دفاع فرزندان نجیب این کشور تنها بخاطر این نبود که معنویت،عشق،ایثار،اخلاص و در یک جمله تمام ارزش های دینی و الهی در وجود آنان موج می زد و آنها را تبدیل به فرشتگان خدا بر روی زمین نموده بود،گرچه همین برای مقدس بودنش بس بود.

تقدس حماسه سازان ایران سرافراز،تنها در اجتماع بزرگ افرادی نبود که تفاوت بین فرمانده و فرمانبر از لحاظ موقعیت اجتماعی و شرایط ظاهری و دیگر امتیازات معنایی نداشت و محبوبیت بین آنان قلبی و دستورات و اجرای فرامین حکم تکلیف شرعی را داشت از این رو برای اجرای آن همه از یکدیگر سبقت می گرفتند.

جنگ ما گرچه میدان خونفشان بود،اما رشادت ها،شهادت ها،اسارت ها و ایثارگری هایش قبل از آن که شنیده باشد دیدنی بود. فرهنگ جبهه هر کسی را با هر دیدگاه و ایده و حتی دینی در خود هضم میکرد و از او یک انسان کامل می ساخت که بهره مندی بسیاری از آنان شهد شیرین شهادت بود.

اینکه ما هشت سال جنگ را مقدس میدانیم برای این است که حاصل آن همه فداکاری پایه گذار مکتبی گردید که امروز نماد واقعی آن را از اقیانوس هند تا دریای سرخ و مدیترانه و در جای جای جهان شاهدیم؛و خط سرخ شهادتی که در شلمچه،فکه،قصرشیرین،خرمشهر،هویزه و نقطه به نقطه جبهه ایجاد شد هم به لحاظ موقعیت جغرافیایی و هم‌ به لحاظ نوآوری و تکنولوژی ایران ما را یکه‌تاز منطقه و پیشرو در جهان نموده است.

این انقلاب بر پایه همان فضلیت ها استوار گردید و تا زمانی که درهمان مسیر و بر همان خط و مشی این راه پر پیچ وخم را طی کند لطف و کَرَم الهی را با خود دارد و بسیاری دیگر از آرزوهای دست نیافتنی را سهل و ساده میگرداند.