در جامعه امروز از شعر به‌ عنوان تفنن و به لایه سطحی از شعر توجه می‌شود

به گزارش گفتار ما ۲۴، علی نوری، استادیار دانشگاه لرستان در دومین نشست ادبی «شهریار غزل» که در سالن شهید حیدریان اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان برگزار شد، گفت: دردی که گربیان‌گیر جامعه شده، نبود شعر و ادبیات و کمرنگ شدن آن در جامعه است، زمانی که ادبیات از هر جامعه رخت بربندد، درگیری، خشونت، کینه و … وارد جامعه خواهد شد.
ادبیات زبان ناخودآگاه و درون انسان است، ادبیات زبان را می‌پالاید، زبانی که زیر لگدمال فشارهای اجتماعی، فشارهای کاری فرسوده و له شده است به کمک ادبیات و شعر دوباره سرزنده خواهد شد.
بهترین شیوه و البته اثر گذارترین آن‌ها، ادبیات است. شعر سرچشمه نوشین، گوارا و سیراب‌کننده عواطف است.
شعر عبرت‌آموز، شیرین‌تر از واقعیت و تجربه، زلال‌تر از زندگی و موثرتر از فلسفه علم و اخلاق است.
سهم جامعه امروزی از ادبیات به صفر نزدیک است. تمام نگرانی‌ها، برخوردهای اجتماعی، تحمل نکردن‌ها، نقد نپذیرفتن‌ها ناشی از این است که از زبان دل و ادبیات استفاده نمی‌کنیم. زبان منطق تا جایی اثرگذار است، از جایی به بعد زبان دل و ادب است که تاثیرگذار خواهد بود.
کم‌توجهی به شعر و ادبیات باعث بسیاری از ناهنجاری‌ها و گرفتاری‌ها در جامعه است، در جامعه امروز از شعر به‌ عنوان تفنن و به لایه سطحی از شعر توجه می‌شود و یا آرایش سطحی از زندگی به آن پرداخته می‌شود و این در حالی است که بسیاری از ناهنجاری‌ها در خانواده‌ها، مدارس و حتی محافل دانشگاهی وجود دارند که اگر به مقوله شعر به درستی پرداخته شود و به محتوای اشعار، توجه ویژه‌ای داشته باشیم، می‌توانیم در بهبود این ناهنجاری‌ها قدم برداریم.
سه دلیل برای نام‌گذاری رو شعر و ادب به نام شهریار وجود دارد. نخست؛ شهریار بزرگترین و صادق‌ترین شاگرد حافظ و سعدی است. دوم؛ شهریار حد واسط و نقطه اعتدال و میانه و حد وسط شعر سنتی و معاصر است. هم شاعر اندیشه‌ها و مضامین سنتی است و هم اندیشه نو را وارد ادبیات می‌کند. سوم؛ شهریار آیینه دردهای معاصر است البته نیما، اخوان و شاملو نیز بوده‌اند، اما شهریار این دو ویژگی دیگر را نیز با خود دارد و خوب است، چنین روزی به نام او نام گذاری شده است.