قصه های پر غصه مردم لرستان همچنان ادامه دارد

حسام شفیعی، سردبیر نشریه گفتار ما و نویسنده لرستانی طی یادداشتی که برای گفتار ما ۲۴ ارسال کرده است، نوشت: اخیرا در فضای رسانه ای استان لرستان خبری منتشر شد مبنی بر این که نیروگاه ۵۰۰ مگاواتی برق لرستان به استان همسایه مان همدان رفت…. و اخیرا در فضای رسانه ای استان لرستان خبری منتشر شد مبنی بر اینکه نیروگاه و سد بختیاری به استان خوزستان رفت… و اخیراًهای دیگری احتمالاً…

فارغ از صحت و سقم این اخبار، می طلبد استاندار و مجمع نمایندگان لرستان در مجلس شورای اسلامی جهت تنویر افکار عمومی و مطالبات رسانه ها اعلام موضع داشته باشند که البته برخی انگشت شمار واکنش نشان دادند که همان هم جای بسی خوشحالی دارد.

می گویند (که صد البته درست می گویند) در سال های نه چندان دور، خبری بسیار بد در دوران سازندگی و پساجنگ تحمیلی همه مردم لرستان را آزرده خاطر کرد، خبری مبنی بر اینکه پتروشیمی استان محروم لرستان به استان متمول مرکزی و مشخصا شهر اراک منتقل شد، موضوع تنها در حد یک خبر نبود، بلکه خط بطلانی بر صنعتی شدن لرستان شد، بیکاری جوانان تحصیل کرده بیشتر و بیشتر شد، غبار محرومیت بیشتری بر دل لرستان نشست و خلاصه طرحی مهم و سرنوشت ساز که می توانست دروازه ورود لرستان به صنعت و سرمایه گذاری بخش های خصوصی و دولتی باشد به راحتی و جلوی چشم مسئولین وقت لرستان به استانی دیگر منتقل شد که گفتن و شرح حالش در این مجال کوتاه نمی گنجد…..

و اما اکنون و پس از سال ها از آن خاطره تلخ، گویا این داستان به شکل های دیگری ادامه دارد و داغ دل تازه می کند… به راستی که ما را چه شده است چنین در سکوت رسانه های استان و بدور از چشم مسئولین، بویژه مجمع نمایندگان لرستان در مجلس شورای اسلامی (بجز ۲ نفر)، نیروگاه برق این استان محروم و محروم نگه داشته شده، این بار نه به استان مرکزی که به استان همسایه دیگرمان همدان منتقل می شود؟ و اینکه نیروگاه و سد بختیاری قرار است به همسایه دیگرمان خوزستانی ها داده شود.

به راستی مطالبه گران استان که در نزدیکی انتخابات ها و تقسیم مسئولیت های دولتی و… فریاد محرومیت زدایی و دلسوزی شان گوش فلک را کر می کرد و می کند، اکنون کجای کارند؟ مسئولین چه اقدامی در جهت جلوگیری از این مهم انجام داده اند؟ وکلای مردم لرستان در مجلس شورای اسلامی درباره این موضوعات چه پاسخی برای افکار عمومی داشته و یا دارند؟ لرستان و مردم رنج کشیده این دیار و جوانان تحصیل کرده و بیکارش تا کی باید تاوان این مسائل را بپردازند؟ ساخت نیروگاه برق در لرستان می توانست و می تواند پیامدهای بسیار مثبتی برای استان داشته باشد، اما متاسفانه مثل اینکه صنعتی شدن لرستان و اشتغال جوانان این دیار برای همیشه به فراموشی سپرده شده است.

مسئولین ارشد و اجرایی استان، مجمع نمایندگان لرستان و رسانه ها بعنوان سه راس یک مثلث می توانستند هم صدا شده و از انتقال این طرح مهم جلوگیری نمایند. نباید بگذاریم این چنین سرنوشت استان مان تا ابد با محرومیت گره خورده و همچنان جوانان عزیزمان برای کار و کارگری به استان های دیگر کوچ و در غربت از یادها بروند.

متاسفانه صنعتی شدن لرستان فقط و فقط در حد شعار مسئولین دیده می شود و تنها در هنگام تبلیغات های انتخاباتی مختلف، عده ای دل به حال لرستان سوزانده و از تلاش و کوشش برای آبادانی و توسعه آن صحبت می کنند. به راستی که حضرت فردوسی بزرگ چه زیبا می سرایند:

بزرگی سراسر به گُفتار نیست / دوصد گفته، چون نیم کردار نیست

و‌ خدای سخن سعدی شیرین سخن چه زیبا سروده اند:

سعدیا گرچه سخن دان و مصالح گویی / به عمل کار برآید به سخن دانی نیست

آری با انتقال طرح ساخت نیروگاه برق لرستان به همدان و خدای نکرده نیروگاه و سد بختیاری به خوزستان و احیانا طرح های دیگر…. خاطره انتقال پتروشیمی لرستان به اراک در اذهان زنده شد و بار دیگر ثابت شد، لرستان باید همچنان با محرومیت پیش برود و بایدهای دیگر که گفتنش یا دل را سنگ می کند یا خون….

خلاصه کلام اینکه توسعه لرستان، بستگی به اراده های آهنین، تلاش و کوشش مردان سخت، رسانه های مطالبه گر و مسئولین با مسئولیت دارد و صد البته مطمئن باشیم کم کاری و سکوت ما در قبال انتقال طرح ها خصوصا طرح های صنعتی لرستان به سایر استان ها در کتاب های تاریخی و در حافظه بلندمدت مردم جاودانه شده و می شود و نسل های آینده این دیار ما را قضاوت کرده و قطعا نمی بخشند و …