صحفه ها و چهره های انقلاب کربلا/ بصیر کوشکی *

انقلاب کربلا ، انقلابی بی نظیر در کل تاریخ انسان و انسانیت است. کربلا، جغرافیای رویایی دو لشگر نیست. کربلا ، تاریخ تولد انسانیت انسان  و ارزش های والای انسانی از یک سو و از طرف دیگر تاریخ تولد اوج رذالت، پستی و جنایت انسان نماها می باشد.

انقلاب کربلا دو صفحه دارد، یک صفحه ی سفید و نورانی و یک صفحه ی تاریک و ظلمانی.

قهرمانان صفحه ی تاریک و ظلمانی، یزیدبن معاویه، عبیدالله بن زیاد، عمرسعد، شمربن ذی الجوشن، خولی و …

این صفحه ی سیاه کربلا یک تراژدی ، یک رثاء و یک مصیبت بزرگ در تاریخ انسان است در این صفحه کشتن بیگناه، کشتن شیرخوار، اسب بر بدن مرده تاختن، آب ندادن و آب بستن بر مسلمان و صدها مورد جنایت و رذالت کسانی را می بینیم که این صفحه را برای همیشه ی تاریخ سیاه و ظلمانی نموده اند.

آیا تاریخ انقلاب کربلا همین صفحه ی سیاه است؟

آیا انقلاب کربلا فقط مصیبت، رثاء و جنایت یزید و یزیدیان است؟

کربلا علاوه بر این صفحه ی سیاه، صحفه ی دیگری دارد که در آن قهرمان امام حسین (ع)، ابوالفضل عباس، علی اکبر، علی اصغر، حضرت زینب (س) و سایر یاران و شهیدان امام حسین (ع) می باشند، این صفحه ی انقلاب کربلا، حماسه، افتخار و نورانیت است.

وقتی به این صفحه نگاه می کنیم می گوییم که انسان و انسانیت باید به خود، ببالد و افتخار نماید. اما وقتی به صفحه ی سیاه انقلاب کربلا نگاه می کنیم می گوییم که انسان و انسانیت باید سرافکنده باشد.

صفحه ی نورانی و حماسی کربلا بایستی بیشتر مورد مطالعه و توجه قرار بگیرد، زیرا امام حسین (ع) یک تن نیست بلکه یک مکتب است و بعد از مرگش زنده تر می شود.

پیروز واقعی و ماندگار انقلاب کربلا، امام حسین (ع) و یارانش بودند در همین راستا است که امام حسین (ع) را بزرگ ترین شکست خورده پیروز تاریخ می دانند. گر چه لشگریان یزید توانستند از نظر نظامی یاران امام حسین را شکست دهند اما این مکتب امام حسین بود که با خون خود و یارانش زنده و پویا گردید. انقلاب کربلا، انقلابی علیه بزرگترین منکر تاریخ یعنی حکومت یزید و یزیدیان بود و امام حسین و یارانش بزرگترین معروف را که همانا قیام علیه ظلم و ستم بود انجام دادند و انجام این معروف به بهای از دست دادن جان شان و ریختن خون پاک شان بود.

خون پاک امام حسین و یارانش ریخته شد، اما سنت رسول اکرم (ص) و پیام کتاب آسمانی زنده شدند و وجدان جامعه و انسان های آن، منقلب شد و مشروعیت دروغین حکومت یزید و یزیدیان  بر باد رفت.

انقلاب کربلا علاوه بر این دو صفحه، دو چهره دارد، تاریخ کربلا یک تاریخ و حادثه ی مذکر – مونث است، انقلابی است که مرد و زن در آن نقش داشته اند ولی مرد در مدار خویش و زن در مدار خویش.

ابا عبدالله اهل بیت خودش را حرکت می دهد برای اینکه در این انقلاب بزرگ، رسالتی را انجام دهند ، برای اینکه نقش مستقیمی در ساختن این انقلاب بزرگ داشته باشند.

حضرت زینب (س)، بعد از شهادت امام حسین (ع) توانست پیام انقلاب کربلا را در تاریخ جاری و ساری نماید.

اگر امام حسین  با خون خود و یارانش رسالت خود را انجام داد حضرت زینب نیز با رساندن پیام انقلاب کربلا، رسالتش را انجام داد.

حضرت زینب در عین حیا، عفاف، عفت، پاکی و حریم توانست پیام انقلاب کربلا را در تاریخ جاودانه نماید.

انقلاب کربلا دو صفحه دارد که هرکدام از این صفحات، قهرمانانی دارند و دو نقش ( خون و پیام ) که دو چهره یعنی امام حسین و حضرت زینب این دو نقش را ایفا نموده اند.

و اکنون به قول دکتر شریعتی: آنان که رفته اند کاری حسینی کرده اند و آنان که مانده اند باید زینبی باشند و گرنه یزیدی اند.

• عضو شورای سیاستگذاری نشریه گفتار ما