سهم خواهی قدرت در لرستان، با تب سیاست در فضای مجازی

انتخابات ها، بهترین و بزرگ ترین نمود مشارکت مردم در سرنوشت خویش می باشند، مردم رای می دهند تا با اندیشه و تفکر خود سهمی در اداره ی کشور داشته باشند، رای مردم میزانی است که تغییر را به ارمغان می آورد و باعث انتقال آرام قدرت می شود. هفتم اسفند سال ۱۳۹۴ ، انتخابات دهمین دوره ی مجلس شورای اسلامی در شهرستان پلدختر و معمولان همزمان با خیلی از حوزه های انتخاباتی کشور نتیجه و خروجی رای مردم مشخص شد، مردم با حضور در پای صندوق های رای وکیل خویش را انتخاب کردند، وکیلی که فردای پس از انتخابات دست اتحاد و دوستی را به همه ی جناح ها و گروه های سیاسی شهرستان دراز کرد و از همگان دعوت نمود برای توسعه و پیشرفت شهرستان وارد میدان شوند و رقابت ها را به رفاقت ها تبدیل کنند، اما متاسفانه عده ای نخواستند و نمی خواهند فضای دوران تبلیغات و انتخابات فروکش نماید و در این جهت نه تنها رقابت ها را به رفاقت تبدیل نکردند بلکه رقابت ها را به تخریب، توهین و حذف گره زده و این بد اخلاقی ها و سیاست زدگی ها را به فضای مجازی کشانده و تب سیاسی شهرستان را بالا بردند. بطوری که شعله های آتشین سیاست زدگان شهرستان پلدختر به کل فضای مجازی استان نیز سرایت نمود.

 از بانیان این بداخلاقی ها باید پرسید که آیا رای مردم تعیین کننده است؟ یا طومارها و سیاهه هایی که از طایفه و قبیله صحبت می کنند؟ آیا نمی بینید مردم نجیب و شرافتمند شهرستان چگونه به شما عکس العمل نشان دادند. بطوری که در کمتر از پنج روز برای همان شخصی که شما او را فاقد قبیله و طایفه خوانده بودید، کمپین بیش از هزار و دویست نفری راه اندازی می کنند. آیا  فکر می کنید که پایگاه اجتماعی و سابقه ی روشن افراد را می توانید با تیر توهین و تخریب مکدر نمایید؟ ما را چه شده است که از قاعده ی حزبی، تشکیلاتی و مردم سالاری حرف می زنیم اما در عمل به جای نقد، نقادی و نظارت بر امور رقبای مان، به سهم خواهی قدرت و مسند روی آورده و می خواهیم با انکار دیگران، خود را بزرگ جلوه دهیم.
آیا می دانیم که مردم سالاری دینی شمارش تک و تک رای های مردم است؟ یا فقط مردم سالاری را در شورایی می دانیم که از سرهای مرکز شهرستان تشکیل شده است. ضمن احترام به همه ی اعضای شورای مذکور، اما آیا اگر عملکرد اکثریت این شورا و مدیران و مسولانی که در جهت پیروزی کاندیداتور خود همه چیز را بسیج کرده بودند مورد تایید مردم بود پس چرا موفق نشدند اکثریت مردم را با خود همراه کنند، آیا قبول دارید که انتخاب مردم در هفتم اسفند سال ۹۴ در شهرستان پلدختر و معمولان نه بزرگی به عملکرد مدیران، مسولان شهرستان و سیاست زدگان شورا بود؟ اگر قاعده بازی را قبول دارید به مردمی احترام بگذارید که شما را انتخاب نکردند، پس سهم خواهی مسند و مقام برای نشستن بر پشت میزهای شهرستان از طرف شما دارای مقبولیت مردمی نیست و وقتی که مقبولیت مردمی را در عقبه ی خویش ندارید مشروعیت لازم را برای سهم خواهی قدرت را خود به خود از دست می دهید. آیا رای مردم به دولت تدبیر و امید در سال ۹۲ مشروعیت زا است و باید همه از آن تمکین نمایند این حرفی حسابی و منطقی است اما همان مردم شهرستانی که اکثریت آنها دولت تدبیر و امید را انتخاب کردند در هفتم اسفند سال ۹۴ نیز آقای سید حمید رضا کاظمی را به عنوان وکیل خویش در بهارستان برگزیدند. اگر رای آن ها برای دولت تدبیر و امید مورد احترام و تمکین است (که از دیدگاه ما نیز همین طور است ) پس رای مردم به آقای کاظمی نماینده ی محترم مردم نیز مورد تمکین و احترام می باشد. نکند ما این طور فکر می کنیم که رای مردم فقط و فقط زمانی ارزش دارد که در جهت منافع شخصی، گروهی و شورایی ما باشد؟ سهم خواهی قدرت بدون داشتن مقبولیت مردمی، سم خطرناک و کشنده ای است که رای مردم را زیر پا می گذارد و قاعده ی بازی را به هم می زند. اگر دست دوستی و اتحاد نماینده ی مردم را در راستای پیشبرد امور شهرستان رد می نمایید جای هیچ گونه انتقادی نیست، زیرا آینده همه چیز را روشن می کند و آیندگان در مورد همه قضاوت خواهند کرد. اما اگر قصد فعالیت سیاسی دارید، سیاست زده عمل نکنید و شتاب زده همه چیز رقبای خود را زیر سوال نبرید، این حق همه است که به عنوان شهروندی منتقد و ناظر، امور شهرستان را رصد نمایند اما این کار فقط با چاشنی انصاف به سرانجام می رسد. آیا اطلاع داریم که آمار بیکاری در شهرستان چقدر است؟ آیا از چالش ها، فرصت ها و ظرفیت های شهرستان آگاه هستیم؟ اگر می خواهیم از عملکرد مسولین شهرستان دفاع نماییم راه آن در بیلان کاری آنان است نه تاکید و پافشاری بر ماندگار کردن آنان در پشت میزهای ادارات مسندها و مقام ها ارث پدری هیچ کس نیستند و برای کسی که به انتخابات و رای مردم اعتقاد دارد عامل جابجایی مدیران و مسولان همین خواست و رای مردم است. آیا مردم این شهرستان در هفتم اسفند ۹۴ به تغییر رای ندادند؟

اگر مردم را باور داریم بایستی به انتخاب آنها ارج بنهیم و اگر خواستار اجرای مطالبات مردم هستیم بایستی به فرزندان شایسته، کاردان و مردم دار شهرستان میدان بدهیم همان فرزندانی که در روزهای سخت عهده دار ستاد دولت تدبیر و امید بودند. همان فرزندانی که می توانند محور وحدت و تعامل همه ی دلسوزان شهرستان باشند.

بیاییم اگر منتقد هستیم منصف باشیم. اگر سیاستمدار هستیم اخلاق مدار باشیم. اگر همشهری هستیم حرمت ها را نشکنیم. اگر در فضای، مجازی فعالیم از ابزار های توهین و تخریب بهره نبریم. اگر به دنبال خدمت هستیم از دروازه ی تعامل و اتحاد وارد شویم. اگر خود را ذی حق می دانیم به مقبولیت مردمی استناد کنیم. اگر رای می دهیم قاعده ی بازی را بپذیریم. اگر شوارای اصلاح طلبان هستیم حذف را حذف کنیم نه بنیانگذاران جریان اصلاحات و اعتدال شهرستان را. در فضای مجازی و واقعی کار سیاسی بکنیم اما سیاسی کار و سیاست زده نباشیم، و بدانیم که مردم شهرستان پلدختر و معمولان راه خود را که همان، اتحاد و تعامل جهت توسعه، آبادانی و پیشرفت شهرستان می باشد را انتخاب کرده اند و این راه با وحدت و انسجام همه ی دلسوزان ادامه دارد و با بداخلاقی ها و بالا بردن تب سیاست در فضای مجازی متوقف نمی شود. بلکه همگان می دانند بر خلاف فضای مجازی در فضای واقعی شهرستان پلدختر و معمولان بوی امید، اتحاد و انسجام مردم، فضا را عطرآگین نموده است.