کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی عنوان کرد:

رفتار با کودک پرخاشگر و لجباز چگونه است

امروزه ما روانشناسان در جلسات مشاوره بسیاری از پدر و مادرها را می‌بینیم که در ارتباط درست و مواجهه با کودک پرخاشگر خود اظهار ناتوانی میکنند و به دنبال راهکاری برای حل این مشکل هستند و همین پرخاشگری کودکان کلید بسیاری از مشکلات بین زوجین را رقم می‌زند و هر کدام از والدین عدم تربیت درستِ فرزند را به دیگری ربط می دهند

به گزارش روشنا نیوز، سمیرا میرزایی کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی طی یادداشتی نوشت: وراثت می تواند نقش در پر خاشگری کودک شما داشته باشد ولی عمده علت پرخاشگری کودکان عامل های بیرونی است که عبارت است از:

والدینی که فریاد می زنند و تنبیه گر هستند
ناکامی های کودک
محیط های بدور از تفاهم و مسالمت
بازی های رایانه ای و برنامه های تلویزیونی خشونت بار
خستگی و گرسنگی
بر انگیخته شدن حس حسادت
تولد فرزند جدید
ارضای تمام خواست ها و نیاز های کودکان

کودکانی که به دیدن فیلم های ترسناک عادت می کنند:

آستانه هیجانشان از حد معمول بالاتر می رود و به همین خاطر در زندگی روزمره واکنش های شدیدتری نسبت به همسالان خود نشان می دهند.

به مرور نسبت به برخی تصاویر غیرواقعی و دور از ذهن، توهم پیدا کرده و در عالم بیداری و رؤیا با آنها درگیر می شوند.

تماشای این قبیل فیلم ها، می تواند بر الگوی خواب کودک نیز تأثیر ناخوشایندی بگذارد و با کم کردن خواب کودک، مسیر رشد طبیعی او را مختل کند.

علت جیغ کشیدن کودکان

۱.احساس ناتوانی در برقراری ارتباط: علت این است که کودکان جیغ کشیدن را یک ابزار کلیدی برای ارتباط برقرار کردن می دانند.
۲.تخلیه انرژی: جیغ کشیدن باعث تخلیه ی انرژی شدید آنها می‌شود و زبانی برای بیان احساساتش است.
۳.سردرگمی: گاهی علت جیغ زدن کودکان این است که آنها از انجام آنچه انجام می دهند مطمئن نیستند.
۴.مشکلات جسمی: آنها به خاطر اینکه نمی توانند مشکل خود را بیان کنند شروع به جیغ زدن می کنند.
۵.نداشتن کلام: بعضی از کودکان دچار لکنت هستند و یا نمی‌توانند صحبت کنند.
۶.عدم توجه والدین: بی توجهی والدین به صحبت کودک و یا رفتارهای مثبت او.
دلیل بیدار کردن لجبازی کودکان این عبارات است :
– نکن
– بیابشین
– مگه نگفتم دست نزن
– بازرفتی سرکمد
– چند بارباید بگم
– خراب میشه ها

ادبیات گفتارشما با کودک و نوجوان، نیازمند بازسازی است.

چگونه می‌توانم یک پدر یا مادر خوب باشم؟

باید این رابدانید که هیچ‌ قانون کلی برای پدر و مادر خوب بودن یا کودک خوب بودن وجود ندارد، اما برای آنکه یک کودک سالم ،خوش رفتار و شاد را تربیت کنید:

-عشق و علاقه خود را به او نشان دهید.
-به حرف‌های کودک ‌تان گوش دهید.
-به او احساس امنیت بدهید.
-او را تشویق کنید.
-رفتارهای نامناسب او را مورد انتقاد قرار دهید، نه خود او را.
-صبور و شکیبا باشید.
-برای کودکتان وقت کافی بگذارید
-به کودکان مجال و اجزاه شنیده شدن را بدهید.
_ایجاد یک رابطه یا راه دو سویه می‌باشد.
_در صورتی که تمایل دارید بچه‌ی لجوج و یکدنده‌ی شما به صحبت‌ها و تذکرات شما گوش بسپارد ، ابتدا بایستی به صحبت‌های وی گوش دهید.

_بچه‌های لجوج در صورتی که تصور کنند قرار نیست که به صحبت‌هایشان گوش داده شود امکان دارد سریعاً وضعیت تهاجمی را از خود بروز دهند.

_بنابراین هر زمان بچه‌ها روی اجرا کردن و یا عمل نکردن به امری لجاجت و یکدنگی نمودند ، در عوض آن که سریعاً دستور دهید و مجال شنیده شدن را از آنان سلب نمایید با مهربانی و بردباری به فرزند خویش نزدیک شده و او را به گپ و گفت آرام و خوب تشویق نمایید تا آنان هم قادر باشند دلیل ایستادگی در مقابل دستورات و اعتراضشان را بازگو کنند.

در جریان باشید عمده ریشه انحرافات، خشونت، پرخاشگری کودکان، ملامت و بی توجهی والدین است و برای مصون ماندن فرزندان، والدین باید به فکر اصلاح رفتار خویش در محیط خانه باشند.

باید توجه داشت دقت و حساسیت انسان در مراحل مختلف از انعقاد نطفه تا تولد و بعد رابطه والدین با فرزند از نکات بسیار مهم است که رعایت آن، ثمرات بسیار مفیدی در پی دارد.