بلوط قوت لایموت سالهای قحطی مردمان زاگرس نشین
شاه پور لطفی، فعال زیست محیطی لرستان به بهانه‌ی ۱۵ اسفند روز درختکاری طی یادداشتی که در اختیار روشنا نیوز قرار داده است، نوشت: آن‌گونه که در تواریخ نقل است: در حوالی سالهای ۱۲۹۸_۱۲۹۶ با حادث شدن قحطی، چندین میلیون نفر از مردمان ایران زمین از گرسنگی می‌میرند و در بعضی از مناطق مردم از فرط گرسنگی، اقدام به خوردن سگ و گربه می‌کنند. در آن سالهای سیاه قحطی و بیماری، این نان بلوط است که از مردمان زاگرس نشین سدجوع می‌کند.
اما این ناجیان استوار، سالهاست به دست نادانی و سودجویی، دارند مسیر زوال و انقراض را طی می‌کنند. و در صورتی که چاره‌ای اندیشیده نشود، در سالهای آینده شاهد نابودی این میراث طبیعی خواهیم بود.
به عنوان یک شهروند، در گشت و سیر مناطق مختلف جغرافیایی ایران، با چشم اندازهای مختلفی مواجه شده‌ام. اما طبیعت لرستان با وجود آبشارها، رودخانه‌ها، کوه‌ها، پوشش گیاهی و صدالبته وجود درختان بلوط یک زیست بوم بسیار تماشایی است. و تازه در مقایسه با مناطق کویری و کوه‌های لخت و عور و سنگی سایر مناطق، به عمق زیبایی و چشم نوازی این کوه‌های بلوط‌پوش پی خواهی برد.
براستی بلوط می‌تواند نامش در شناسنامه‌ی زاگرس نشینان، بعنوان یک میراث، یک همدم و یک همزادِ حامی ثبت شود. اما متاسفانه در سنوات اخیر، به دلایل مختلفی، مسیر نابودی این میراث همچنان پیش‌رونده است.
۱_ ذغال فروشان: عده‌ای نازک مغز، به جهت سودهای مختصر، با در انداختن آتش به جان درختان بلوط و تبدیل آنها به ذغال، بخشی از این درختان را نابود می‌کنند.
۲_ زمین خواران از خدا بی خبر: عده‌ای با دست درازی به منابع طبیعی و با سودای افزودن بر متراژ زمین‌های غصبی، آفت به پای درختان بلوط می‌ریزند. به گونه‌ای که ظرف یکسال؛ خشک، پوک،شکننده و مهیای سوختن می‌شوند.
۳_ آتش سوزی‌های_فاجعه‌بار: بخشی از این زیست بوم، سالانه در عطش جهل عده‌ای، دانسته یا نادانسته می‌سوزد. و علاوه بر درختان بلوط و پوشش گیاهی، گونه‌های جانوری زیادی را به کام مرگ می‌کشاند.
۴_کم کاری نهادهای متولی: با توجه به گستردگی جنگل‌های بلوط زاگرس و کمبود امکانات منابع طبیعی و سایر نهادهای متولی، هیچگاه از این میراث در حال نابودی، صیانت و حفاظت کافی به عمل نیامده است.
۵_ دامپروران فرصت‌طلب: بخشی از این درختان بواسطه حضور دامداران و مبادرت آنها به کوچ‌روی، نفله می‌شود. به گونه‌ای که سالانه قریب دو ماه و گاها بیشتر، این دامداران به سودای یافتن چراگاه بکرتر، شروع به کوچ‌روی و زندگی چادرنشینی می‌کنند و پر واضح است. بلوط جهت روشن کردن اجاق چادرها، پخت غذا و … باید قربانی شود.
۶_بر پایی کمپ‌های تفریحی خانوادگی در ایام نوروز: چندین سال است در مناطقی از لرستان، در ایام نوروز، خانواده‌ها، مبادرت به ایجاد کمپ و بر پا کردن چادر در دامان طبیعت می‌کنند و طی ۱۵_۱۰ روز حضور مفرح در دل طبیعت، مقادیر زیادی از بلوط‌های بجان امده را تبدیل به خاکستر می‌کنند.
۷_ و….
با این همه چه باید کرد؟:
پیشنهاد می‌کنم به جای اینکه فقط ۱۵ اسفند ماه (یک روز در سال)، روز درختکاری باشد. سالانه سه دهه(از ۱۵ اسفند تا ۱۵ فروردین)، ماه درختکاری نام بگیرد و در این سه دهه، دلسوزان راستین طبیعت، ساکنان بومی، شهروندان، فعالان رسانه‌ای اجتماعی، ان جی او ها و سمن‌های فعال، در گشت و سیر خود در طبیعت، مبادرت به کاشت دانه‌های بلوط کنند. باشد که بعنوان صاحبان اصلی این میراث، دِین خود را ادا کنیم.
ارسال دیدگاه