یک فعال سیاسی اجتماعی عنوان کرد:

بایدها و نبایدها در انتخابات نمایندگان مجلس

همه می‌گویند نماینده مجلس چه کارهایی باید بکند یا انجام دهد. معمولا بیشتر نمایندگان مجلس از بایدها بیشتر حرف می‌زنند و همین امر موجب می‌شود که مسیر و هدف اصلی فراموش شود.اما باید بگویم نماینده مجلس چه کارهایی نباید انجام دهد. چیزی که متاسفانه اکثر نمایندگان مجلس آن را فراموش می‌کنند و در شعارهایشان به گوش می‌رسد، وعده‌ها و قول‌هایی در مورد بایدهاست.

دکتر ولی بهرامی، فعال سیاسی لرستان طی یادداشتی که برای روشنا نیوز ارسال کرده است، نوشت: همه می‌گویند نماینده مجلس چه کارهایی باید بکند یا انجام دهد. معمولا بیشتر نمایندگان مجلس از بایدها بیشتر حرف می‌زنند و همین امر موجب می‌شود که مسیر و هدف اصلی فراموش شود.اما باید بگویم نماینده مجلس چه کارهایی نباید انجام دهد. چیزی که متاسفانه اکثر نمایندگان مجلس آن را فراموش می‌کنند و در شعارهایشان به گوش می‌رسد، وعده‌ها و قول‌هایی در مورد بایدهاست.

نماینده بودن شرایطی می‌خواهد که از عهده هر کسی بر نمی‌آید، آنچه می‌تواند یک فرد را به عنوان نماینده مردم از دیگران متمایز کند پایبندی به «نبایدهایی» است که یک نماینده از ابتدای راهی که در آن قدم می‌گذارد تا پایان راه  باید سرلوحه کارش قرار دهد. از وقتی که یک نماینده وارد وادی انتخابات می‌شود قید و بندها و نبایدهایی را همیشه نصب العین خود قرار دهد که در ذیل به گوشه‌ای از این نبایدها می‌پردازیم‌:

۱.نماینده مجلس نباید نگاه «کاسب کارانه» داشته باشد می‌تواند کاسب باشد، ولی دیگر نماینده نیست. نماینده نباید نگاه هزینه- فایده اقتصادی صرف به مسائل داشته باشد. در حقیقت منفعت طلبی و کمک به ایجاد و تقویت ساختار منفعت طلبی می‌تواند عبور از خط نماینده بودن باشد.

۲.نماینده مجلس نباید فقط مشکلات جامعه را در حیطه‌های پزشکی، مهندسی و قضایی خلاصه کند، بلکه باید به مساله نادیده گرفتن علوم انسانی و به طور خاص علم اجتماعی توجه داشته باشد. باید به پیامدهای ناگوار نادیده گرفتن متخصصین حوزه علوم انسانی که می‌تواند در سیاستگذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌ها موثر باشند و نقش آفرینی کنند توجه کند.

۳.نماینده مجلس نباید با مداخله‌های بی‌جا و نامناسب استقلال نهادها و سازمان‌ها را از بین ببرند. متاسفانه نادیده گرفتن استقلال نهادی(از جمله نظام آکادمیک، نظام آموزش و پرورش و نهادهای مردم نهاد(Ngo) ) توسط نمایندگان موجب  بی‌اعتمادی نهادی، فرسایش سرمایه اجتماعی و کاهش مشارکت رسمی شهروندان و خشونت نمادین آنان شده است. اثرات این امر در درون سازمان‌ها موجب دلزدگی و فاصله‌گیری از نقش کارمندی و مهاجرت نخبگان و بروز نابسامانی اجتماعی و اخلاقی و ناکارآمدی سازمانی شده است.

۴.نماینده مجلس نباید به شکاف بین علم و عمل دامن بزند. در حقیقت پیوند علم و عمل اساس کار یک نماینده است. اگر نماینده‌ای به چیزی علم داشته باشد و در عملش بخواهد قوانین نقض کند، نمی‌تواند نظارت کننده و تصویب کننده حقیقی قانون باشد. دو چهره  علم و عمل نماینده می‌تواند تغذیه کننده و مکمل هم باشند و به امر نماینده بودن کمک کند. نماینده با داشتن خصوصیات چند بعدی می‌تواند شکاف بین علم و عمل را کم کمک کند.

۵. نماینده مجلس نباید فقط به یک یا چند حوزه اقتصاد، سیاست ، فرهنگ و اجتماع توجه کند. بلکه باید نیروها و متخصصینی بکار گمارد که متوجه این امر باشند که این حوزه‌ها اثرات متقابل بر هم دارند و اگر اکنون مسائل اجتماعی از قبیل خشونت‌ها، طلاق، خودکشی و اعتیاد مانند سلول‌های سرطانی بافت‌های اجتماعی را نشانه گرفته ناشی از عملکرد ضعیف نمایندگان  و دولت‌هایی بود که در بستر تاریخ به این مسائل توجه نداشته‌اند. خاصیت انباشت شدگی این مسائل در گذر زمان موجب شده که اکنون صدای مسائل و دردهای شهروندان از هر کوی و برزن و خانه‌ای به گوش برسد‌.

۶.تنوع قومی و طایفه‌ای در جامعه  یک ظرفیت است و مشارکت بالای سیاسی شهروندان نیز می‌تواند ریشه در همین تنوع قومی و طایفه‌ای داشته باشد. نماینده مجلس نباید  از این ظرفیت  فقط به عنوان یک ابزار کسب آراء  و قدرت استفاده کند. در جوامعی که تنوع قومی و طایفه‌ای وجود دارد سیاست «وحدت در عین کثرت» باید سرلوحه کار یک نماینده مجلس باشد.

۷.اگر نماینده مجلس از تمام ظرفیت‌های که این تنوع قومی و طایفه‌ای می‌تواند داشته باشد درست استفاده نکند، می‌تواند خود ابزاری برای بازتولید فردگرایی جمعی و گروهی، رانت و فساد در جامعه باشد.

۸.نابرابری و تبعیض یکی از موضوعاتی است که جامعه را می‌رنجاند. دولت و نماینده‌ها نباید با اعمال سیاست‌های غلط به افزایش نابرابری‌ها کمک کنند. نماینده‌ها با سیاست‌گذاری‌ها مبتنی بر واقعیت‌های اجتماعی تجربه‌محور، شاهدمحور می‌توانند به کم کردن نابرابری و تبعیض کمک کند.

می‌توان گفت بی‌توجهی به نبایدها توسط نمایندگان می‌تواند پیامدش این جمله باشد: بسیاری از نماینده‌ها برای نداشته‌هایشان می‌جنگند و غافل از آنند  که ممکن است  داشته‌هایشان را از دست بدهند. پس نماینده مجلس باید مراقب باشد با اقدامتی  که انجام می‌دهد؛ سرمایه‌های اجتماعی، فرهنگی و نمادی که در طی سالیان متمادی کسب کرده است را از دست ندهد.  نماینده مجلس زبان و چشم بینای یک ملت است. کار نمایندگی  مجلس بیش از هر چیز نیازمند ابزاری به نام بازی نمایند‌گی است. نماینده مجلس با منشش، با حضورش، با شجاعتش، با جسارتش، با تدبیرش، با انضباط کاری و اخلاق حرفه‌ایش، با صداقت و پاکی نیتش می‌تواند دردها و مشکلات مردم را در تریبون مجلس فریاد بزند. وقتی صدای نماینده‌ای را در مجلس می‌شنویم باید از صدای نقادش، درس آزاده و آزادگی را بشنویم. باید صدای دردها، رنج‌ها و مشکلات مردم و جامعه را بشنویم.